Maria I (ur. 8 grudnia 1542, zm. 8 lutego 1587) – królowa Szkotów od 14 grudnia 1542 do 24 lipca 1567 jako z dynastii Stuartów. Najbardziej znana ze wszystkich szkockich monarchów, głównie ze względu na swe tragiczne życie.
Była delfiną (1558–1559), a następnie królową Francji (od 10 lipca 1559 do 5 grudnia 1560) jako żona delfina, a później króla – Franciszka II.
Księżniczka Maria Stuart urodziła się w pałacu Linlithgow, w West Lothian w Szkocji, jako córka Jakuba V i jego francuskiej żony – Marii de Guise. Jako pierwsza z królewskiej dynastii Stuartów używała francuskiej formy Stuart, a nie wcześniejszej angielskiej Stewart.
W czasie panowania Roberta II ustalono regułę, iż korona miała przechodzić po kolei na męskich potomków Roberta. Natomiast kobiety mogły dziedziczyć ją tylko wówczas, gdy wykluczona byłaby linia męska. Jako że wszystkie męskie linie Stuartów wymarły przed śmiercią Jakuba V, więc dziedziczyć mogła Maria.
Maria, mając 6 dni, została królową Szkocji z Jamesem Hamiltonem, 2. hrabią Arran jako regentem (sprawował tę funkcję do 1554 r., kiedy to został zastąpiony przez matkę młodej królowej, zaś ona pozostawała regentką aż do własnej śmierci w 1560 r.). 6 miesięcy po narodzinach w lipcu 1543 r. zawarty został traktat z Greenwich, w którym na małżonka dla Marii został przeznaczony syn Henryka VIII. W 1543 r. miało dojść do zrealizowania postanowień tego traktatu, jednak matka Marii sprzeciwiała się małżeństwu i ukryła się razem z dzieckiem w zamku w Stirling, gdzie przygotowywano się także do koronacji młodej następczyni tronu.
Koronacja
Maria została koronowana jako królowa Szkotów w królewskiej kaplicy na zamku Stirling 9 września 1543.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz